استاد محمدرضا شجریان را از سال 1380 وقتی 8 سال داشتم ، با تصنیف معروف «ربنّا» یش شناختم. (عمو پورنگ را هم همان سال شناختم!!!)
به یاد دارم که ماه رمضان آن سال پاییز(یا زمستان!) بود، شیفت بعدازظهر از مدرسه تعطیل می شدم و تا می رسیدم خانه ساعت 5 و نزدیک اذان مغرب بود. پدر خسته از کار روزانه خواب بود و مادر در آشپزخانه مشغول تدارک افطار و شام.
درب خانه را که باز می کردم نوای ربنا به گوشم می رسید با آن صدای ملکوتی. بوی چای و شام!
در همان سال و سال های پیشش علاقه ی بسیار زیادی به «معین» داشتم و تمام نوارکاست های پدرم را که مربوط به معین بود گوش کرده و حفظ بودم! صدای معین را بیشتر از آهنگسازی آهنگهایش دوست داشتم! برای من که تا آن موقع و با آن سن و سال به شنیدن آهنگ های معین عادت کرده بودم، شنیدن صدای استاد شجریان جدید و دلنشین بود!
سال های عمر از پس هم گذشت و شناختم نسبت به استاد شجریان بیشتر شد. سال 89 که علاقه ام به موسیقی سنتی به شدت زیاد شده بودم برنامه ی گلهای رادیو را زیاد گوش می کردم خصوصاً برنامه هایی که مربوط به استاد شجریان، ایرج و استادمحمودی بود.
از گوش کردن برنامه ی گلها ، «فرهنگ شریف» و تارش، «اسدالله ملک» و ویولونش، «فرامرز پایور» و سنتورش، «آذر پژوهش» و صدای گرمش و افراد بسیار دیگری را شناختم.
از شنیدن برنامه ی گلها و برنامه های فوق العاده زیبایش بسیار لذت می بردم. اما امسال به لطف دو دوست عزیز و بزرگوارم، با برنامه ی «گلچین هفته» رادیو آشنا شدم. با آن قطعه ی آغازینش که کاری از فرامرز پایور است و هوش را از سرم می برد!!
از گوش کردن گلچین هفته بیشتر لذت می برم! گلچین هفته برنامه ای بوده که صبح های جمع از رادیو ملی ایران پخش می شده و چند قطعه از قطعاتی که در هفته ی گذشته اش پخش شده بودند و یک جورایی معرکه بودند را پخش می کند همراه با توضیح درباره ی یک شاعر یا نوازنده و خواننده.
امروز با خواندن تیتر اکثر تارنماها و روزنامه ها و دیدن عکس استادشجریان در یک بزرگداشت آن هم برای ایرج، آن هم در ایران بسیار خوشحال شدم. امیدوارم از این به بعد، بیش از پیش عکس استادشجریان و اخبارش را در روزنامه ها ، تارنماها و تلوزیون ببینیم.
عاشق لبخند این مرد هستم ...
پ.ن: برنامه ی شماره 1 گلچین هفته رو می تونید از اینجا دانلود کنید و اون قطعه ی آغازین معروف فرامرز پایور رو که گفتم می تونید در ابتدای این فایل گوش کنید. مطمئناً لذت خواهید برد. خودم برنامه ی شماره 1 رو خیلی دوست دارم.
