اینجا کلاس شماره 203 موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی پیام گلپایگان هست...
قشنگرین، زیباترین، پر محتواترین و پرخاطره ترین درس دوران تحصیلم (ابزار دقیق پیشرفته) رو با مهندس کاوه سهراب زاده توی همین کلاس پاس کردم.
ابزار دقیق پیشرفته درسی بود راجع به پروتکلهای ارتباطی و اجزای تجهیزات اتوماسیون صنعتی و مهندس سهراب زاده هم استادی بود جدّی با دانش فراوان که مدیر گروه هم بود.
تا قبل از ترم 4 کارشناسی ناپیوسته، ارتباطی با مهندس سهراب زاده نداشتم و با ایشون درس نمی گرفتم و برحسب صحبت های بچه ها همیشه از ایشون فراری بودم تا اینکه ترم 4 به دامشون افتادم و هیچ راه فراری نداشتم!!! 10 واحد با ایشون گرفتم که 3 واحدش همین ابزار دقیق پیشرفته بود
کلاس ابزار دقیق پیشرفته چهارشنبه ها صبح و بعدازظهر در همین کلاس 203 برگزار می شد. با متد خاص تدریس مهندس سهراب زاده که بچه ها رو تشویق به تحقیق و ارائه کنفرانس می کرد. تشویق که نه، بهتر بگم مجبور!!!!
موضوع و زمان کنفرانس من در هفته سوم بهمن 93 توسط مهندس سهراب زاده مشخص شد. پروتکل HART و زمان ارائه در اردی بهشت ماه94
با توجه به شناختم از مهندس سهراب زاده مطمئن بودم هرچقد هم تلاش کنم نمره خوبی نخواهم گرفت چون ایشون به سختگیری و دقت شهره بودند. تمام تمرکزم رو قرار دادم روی تحقیق و ارائه یک کنفرانس عالی و هدفم گرفتن یک نمره پاسی از ایشون بود!!!
کامپیوتر دیزلی رو عوض کردم و سیستم رو آپ کردم و افتادم به جون اینترنت و سرچ توی رفرنس های معتبر خارجی. رفرنس ها رو ارائه کردم و ایشون تایید کردند. شروع کردم به ساخت پاورپوینت و فایل word و...
سه شب تا صبح بیداری کشیدم تا پاورپوینتم رو حاضر کردم و آماده بودم برای ارائه...
روز ارائه فرا رسید و رفتم پشت لب تاب تا از روی ویدئو پرژکتور کنفرانسم رو شروع کنم.
استاد اعلام کردند فقط 30 دقیقه فرصت دارم. من بودم و یک پاورپوینت 60 صفحه ای سنگین و 30 دقیقه وقت و فشار سنگین و استرس!!! چون می دونستم ایشون مو رو از ماست بیرون می کشند!!!
کنفرانس رو در وقتی که فرمودند تموم کردم و پروژه رو ارائه کردم...
حتی خاطرم هست استاد برای هرکس کنفرانس ارائه میداد دست میزد ولی برای من نزد، و اونجا بود که مطمئن شدم مورد قبولش نبوده...
روزها از پس هم گذشت و امتحانات خرداد 94 تمام شد. نمرات در سایت ثبت شد. ابزار دقیق پیشرفته 20 !!!!
چیزی که اصلا خوابش رو هم نمی دیدم. در دوران تحصیلم در دانشگاه هر ترم حداقل یک 20 رو داشتم ولی این 20 خیلی لذت بخش بود!!!
مهندس سهراب زاده باعث شد دید من به رشته تحصیلی که هیچ علاقه ای بهش نداشتم تغییر کنه و عاشقش بشم. باعث شد دانشجویی رو تجربه کنم و یکم از حال و هوای تنبلی خارح بشم و لذت بخش تر از همه 20 گرفتن از استاد سهراب زاده ای بود که به نمره ندادن مشهور بود!!!
مهندس سهراب زاده برای من شخصیت ویژه ای بود، تا قبل از اینکه با ایشون درس بگیرم حس مثبتی به ایشون نداشتم ولی وقتی 10 واحد با ایشون گرفتم ایمان اوردم که ایشون یکی از متخصصان خبره مهندسی مخابرات و مهندسی کنترل هستند و واقعا عاشق ایشون شدم و درس های بسیار زیادی ازشون گرفتم.
به هر حال، بعداز 4 سال و نیم، دوران دانشجویی من هم به اتمام رسید با خاطراتی خوش از دانشگاهی که همیشه آروزی ورود بهش رو داشتم.
فعلا در دوران استراحت پس از فراغت از تحصیل به سر می برم!!! به تحصیلات تکمیلی که نه علاقه ای دارم و نه فکر می کنم ولی به زودی نگاهی اجمالی به این 4 سال و نیم پر خاطره خواهم کرد و در وبلاگ منتشر می کنم...
امیدوارم دوستانی که هنوز دانشجو هستند قدر دوران دانشجویی رو بدونند چون این دوران تکرار نشدنی هست...
برای همه اساتیدم (به خصوص استاد سهراب زاده) و برای تمام دوستانم در دوران دانشجویی آرزوی موفقیت و سلامتی دارم...
یاعلی
پ.ن: هیچوقت نخاستم اعتقادات و تفکراتم رو به کسی تحمیل کنم یا اعتقادات و تفکرات کسی رو مسخره کنم و به شدت هم متنفر هستم که کسی این کار رو نسبت به خودم بکنه. با افتخار اعلام میکنم از روزی که به سن قانونی رسیدم تا به امروز در تمام انتخابات های کشورم شرکت کردم. چون عاشق کشورم هستم و خودم رو مدیون می دونم در مقابل هزاران نفری که جون دادند تا من امروز در امنیت و آرامش باشم. و با افتخار اعلام می کنم که در انتخابات مجلس به مهندس علی بختیار (لیست امید) رای دادم
